Haluksy – operować czy nie?

Na haluksy skarżą się przede wszystkim kobiety (czemu zresztą trudno się dziwić, mężczyźni zazwyczaj noszą znacznie wygodniejsze buty). Kiedyś uważało się, że jest to schorzenie osób dojrzałych, po 40. roku życia. Obecnie do lekarzy trafia coraz więcej młodszych Polek, niekiedy nawet przed 20-tką. W tych przypadkach głównym czynnikiem sprawczym  są geny, wady wrodzone stóp oraz inne ich deformacje, na przykład płaskostopie.

Haluks nie tylko brzydko wygląda, ale powoduje też poczucie dyskomfortu, spadek samooceny, a niekiedy nawet nastroje depresyjne. Potrafi być również dolegliwy, ponieważ wywołuje okresowe zapalenie skóry spowodowane kontaktem stopy z obuwiem. Odczuwamy wówczas silny ból, nie tylko podczas chodzenia.

Jak sobie poradzić z tym problemem? Zdaniem specjalistów, maści czy popularne ostatnio aparaty redresujące nie są w stanie odwrócić deformacji. W łagodzeniu haluksowych dolegliwości sprawdzają się natomiast domowe sposoby, m.in. regularne moczenie stóp w gorącej wodzie z dodatkiem utartego imbiru, sody oczyszczonej lub soli z Morza Martwego. Należy też nosić wygodne obuwie i ochraniać haluksa specjalnymi wkładkami ortopedycznymi.

Na zmiany zapalne warto stosować żel zawierający wyciąg z aloesu lub po prostu sok wyciśnięty z tej rośliny. Nie można zapominać o regularnym robieniu pedicure i masażu stóp. Niekiedy dobre efekty przynosi peeling złuszczający zrogowacenia i zgrubienia skóry. Stopy trzeba też nawilżać kremami.

Praktycznie jedyną skuteczną metodą leczenia dolegliwości jest zabieg chirurgiczny. Szczególnie wtedy, gdy nie mamy możliwości zginania i prostowania palucha oraz cierpimy na silny ból stopy, który ogranicza codzienną aktywność, łącznie z chodzeniem podczas noszenia zwykłego obuwia, nawet wygodnych sportowych modeli.

Współczesna chirurgia ortopedyczna dysponuje narzędziami i metodami, które pozwalają przeprowadzić zabieg bardzo sprawnie, a przede wszystkim umożliwiają szybki powrót do codziennej aktywności. Najczęściej stosowane metody operacyjne opierają się na wstawieniu implantu, czyli płytki lub śruby, które utrzymują paluch w odpowiedniej pozycji. Lekarze mają do wyboru implanty biowchłanialne, tytanowe czy nitynolowe, dobierane według potrzeb określanych w trakcie zabiegu.

Pacjentka zaczyna chodzić już w drugiej dobie po zabiegu, na początku w specjalnym obuwiu pooperacyjnym, a później we własnym (musi być jednak płaskie, szerokie i wygodne). Na pierwsze dni po zabiegu ortopedzi zalecają niekiedy używanie chodzika, laski lub kuli. Stopniowo możemy coraz bardziej obciążać stopę, pamiętając, by przez kilka tygodni po operacji pokonywać tylko krótkie dystanse. Za kierownicą samochodu można zasiąść już po tygodniu.

Haluksom można dość skutecznie zapobiegać. Dlatego kobiety od najmłodszych lat powinny jak najczęściej nosić wygodne obuwie, unikając butów zbyt ciasnych lub na przesadnie wysokich szpilkach.

Kupując buty, nie wybierajmy ich na podstawie rozmiaru podanego przez producenta, ale oceniajmy, jak pasują na stopę. Dopasowujmy je na stojąco i upewniajmy się, że mamy wystarczającą ilość miejsca dla najdłuższego palca, a śródstopie jest dobrze dopasowane do najszerszej części buta.

Nie kupujmy za ciasnego obuwia, w nadziei na to, że się rozciągnie i dopasuje. Zawsze w sklepie przespacerujmy się w butach, żeby upewnić się, że nasze stopy czują się w nich wygodnie.

RAF