Żyjemy w świecie, w którym coraz bardziej przejmujemy się wyglądem i dążeniem do piękna zewnętrznego. Niektórzy z nas woleliby, żeby życie wyglądało inaczej, by wyznawano inne wartości niż tylko fizyczność. Niestety, pierwsze wrażenia i stereotypy oparte na wyglądzie wpływają na nasze postrzeganie innych i na to, jak inni nas postrzegają (jak wspomnieliśmy w innym artykule, wystarczy 30 sekund, aby ocenić człowieka!).
W Wielkiej Brytanii jest 500.000 osób oszpeconych w widoczny sposób. Odmienność wyglądu może mieć wiele różnych przyczyn. Z niektórymi można się urodzić (np. rozszczep wargi), inne nabyć podczas chorób (np. łuszczycy), urazów (oparzenia) lub leczenia biomedycznego (np. blizny pooperacyjne po leczeniu onkologicznym). Niektóre z nich są nieodwracalne (np. amputacja), podczas gdy inne mijają (np. niektóre odmiany łysienia) bądź poddają się leczeniu chirurgicznemu.
Następstwa, które wynikają z różnego rodzaju oszpeceń, można podzielić na:
Ludzie, którzy doznają oszpecenia (na przykład na skutek urazu), muszą też poradzić sobie z własnymi reakcjami na przeżytą traumę oraz z uczuciami związanymi z utratą swojego dawnego wyglądu. U niektórych dochodzi z tego powodu do głębokiego zaburzenia koncepcji własnej osoby.
Aby psychologowie mogli pomóc, muszą realnie oceniać konsekwencje postępów w opiece medycznej oraz nowych technik chirurgicznych. Mają oni możliwość doradzania pracownikom ochrony zdrowia, jak najlepiej zapewniać odpowiednią opiekę i pomoc psychospołeczną pacjentom leczonym z powodu odmiennego wyglądu bądź poddawanych leczeniu, które ich wygląd zmieni. Ale przede wszystkim, musi się zmienić nasze podejście do życia i ludzi nas otaczających. Tylko od nas zależy, jak osoby po tramatycznych przeżyciach będą się czuły, opuszczając cztery ściany własnego domu.