Wyjeżdżam ze znajomymi, ale boję się, że wyjdę na biedaka! Nie mam tyle pieniędzy, co oni... Zuza

Strasznie chciałabym tam pojechać i nie martwić się o nic, ale nie wiem jak zostanę przyjęta. Koleżanka mówiła, że to bardzo fajni ludzie, którzy potrafią się bawić. Problem jest w tym, że ona zdaje sobie sprawę z mojej sytuacji finansowej, a oni pewnie nie. Zaproponują wypad do lokalu, wielki puchar lodów, rejs statkiem czy cokolwiek innego, a ja spalę się ze wstydu. Nie będę mogła mówić, że wolę siedzieć w domku, nie lubię lodów i boję się wody. Nie ukryję, że zwyczajnie nie stać mnie na wszystkie przyjemności. Gdybym była tam tylko z moją przyjaciółką, to pewnie nie dochodziłoby do takich sytuacji. A tak... Jestem przerażona, że wyjdę na biedaka. To nic miłego.

Marzę o tym wyjeździe i nie wiem co zrobić. Czy mam poprosić koleżankę o to, żeby wytłumaczyła znajomym moją sytuację? A może poprosić, żebyśmy pojechały same? W ogóle zrezygnować? Proszenie rodziców o dodatkowe pieniądze odpada. Mama pewnie zrobiłaby wszystko, żeby coś mi dołożyć, ale ja tak nie chcę. Nie chodzi o dumę, ale wiem, że oznaczałoby to gorsze wakacje dla mojego rodzeństwa. 

Nie jestem materialistką, a nawet nie mam okazji, żeby kimś takim być. Nigdy nam się nie przelewało, więc nie marzyłam o nie wiadomo czym. Myślałam, że chociaż ten jeden wyjazd mi się uda. Zapracowałam na niego, ale wiadomo, że nie oznacza to beztroski. Muszę mieć na pobyt i dojazd w dwie strony. Przecież nie będę taka nieodpowiedzialna, że wydam wszystko na głupoty i pożyczę pieniądze na powrót. Potem rodzice musieliby za mnie oddawać.

Chciałam chociaż w jedne wakacje niczego się nie wstydzić, ale chyba wyjdzie jak zawsze. Będę wdzięczna za każdy głos. Czy same śmiałybyście się z kogoś takiego jak ja? Czy na moim miejscu zaryzykowałybyście?

Zuza