Po śmierci babci siostra zgarnęła jej mieszkanie. Ja zostałam z niczym! Iza, 22 l.

Pracuję na umowie śmieciowej, mało zarabiam, nie mam ubezpieczenia, nie odkładam na emeryturę. Moja przyszłość nie maluje się w zbyt optymistycznych barwach... Siostra za to ma etat, męża, który jej zawsze pomoże i ogólnie radzi sobie lepiej. Gdyby chciała, to mogłaby wziąć kredyt i kupić sobie mieszkanie.

Ja jestem zdana wyłącznie na moich rodziców. Nie zapowiada się na to, żebym mogła w najbliższych latach się wyprowadzić... Siostra wynajmowała mieszkanie, a teraz przeniosła się do własnego. Tego po babci. Jest urządzona i chciałabym się z tego cieszyć, ale nie potrafię. Moim zdaniem to nie tak powinno wyglądać.

Miałam do tego mieszkania takie same prawa, jak ona! Mnie taki prezent w życiu nie spotka.

Uważam, że to nie jest sprawiedliwe. Nie wiem jak rozmawiać o tym z rodzicami, ani tym bardziej z siostrą.Wyjdę na zachłanną... A ja po prostu chciałabym mieć poczucie bezpieczeństwa. Teraz nie mam ani pieniędzy, ani własnego kąta. Gdyby oni się mną przejmowali, to jakoś inaczej by tę sprawę załatwili.

Można było sprzedać mieszkanie i podzielić pieniądze na nas dwie. Siostra mogła je przejąć i spłacić mnie w jakiś inny sposób. Albo ja mogłam je dostać. Bo dlaczego nie? Bo jestem odrobinę młodsza i nie mam męża?

Czuję się pokrzywdzona i nie wiem co z tym zrobić!

Iza