Praca z niepełnosprawnym – jak się zachować?

Przeczytaj, jak powinnaś się zachować,żeby wam obojgu przyjemnie się współpracowało.
Praca z niepełnosprawnym – jak się zachować?
11.01.2010

Do niedawna właściciele małych firm i dużych przedsiębiorstw niechętnie zatrudniali inwalidów. Obawiali się przede wszystkim o ich wydajność, szybkość i jakość pracy, a także o wizerunek firmy. Wydawało się, że przedsiębiorstwo, w którym zatrudniona jest osoba niepełnosprawna, zostanie uznane jako mało profesjonalne. Z czasem to myślenie i podejście do zatrudniania inwalidów znacznie się zmieniło. Na pewno przysłużyła się temu kampania społeczna „Niepełnosprawni – pełnosprawni w pracy”. Pracodawcy zaczęli masowo korzystać z możliwości uzyskania dofinansowania na zatrudnienie inwalidów lub uzyskania refundacji kosztów zatrudnienia asystenta osoby niepełnosprawnej. Dziś inwalidów w firmach jest bardzo wielu. 

Niewykluczone, że również i ty albo już pracujesz albo dopiero będziesz pracować z niepełnosprawnym. Dlatego sprawdź, jak sprawić, żeby wasza współpraca układała się wzorowo. 

Musisz być przygotowana, że osoba niepełnosprawna może pojawić się w firmie, która cię zatrudnia. Niech jego pojawienie się w waszym zespole nie będzie dla ciebie zaskoczeniem. Owszem, być może dojdą  ci teraz obowiązki związane choćby z pomocą nowemu pracownikowi, ale szef ma prawdo żądać od ciebie na dobrą sprawę wszystkiego. To on jest twoim chlebodawcą i jeżeli właśnie tobie zleci opiekę nad nowym, niepełnosprawnym pracownikiem, musisz postarać się sprostać temu zadaniu, nawet jeżeli nie masz w tym doświadczenia. A przy okazji sprawdź, jaki stres przeżywa człowiek podejmujący pierwszą czy nową pracę

Pamiętaj, że osoba niepełnosprawna wymaga więcej uwagi niż zdrowy człowiek. Nawet jeśli ma swojego asystenta, nie zaszkodzi, jeżeli raz na jakiś czas sprawdzisz, jak sobie radzi. Na pewno będzie jej miło, kiedy zauważy, że inni współpracownicy nie traktują jej jak kogoś gorszego i są chętni do pomocy. Inwalidzi bardzo często boją się o coś zapytać, poradzić – a już najmniej chcieliby radzić się własnego szefa, głównie w obawie przed utratą pracy. Jeśli poczują, że w firmie (zwłaszcza gdy jest ona dla nich nowym miejscem pracy) mają kogoś, kto jest im życzliwy i przychylny, będzie im się lepiej pracowało. I tobie także. 

Ważne jest również, żebyś  pozbyła się uprzedzeń. Być może – przynajmniej na początku – będzie ci się wydawało, że osoba niepełnosprawna obniży jakość waszej wspólnej pracy jako zespołu i nie przystosuje się np. do pracy pod presją czasu czy w stresujących warunkach. Nie myśl, że niepełnosprawny na pewno będzie najgorszym pracownikiem. Wszystko zależy od stopnia jego niepełnosprawności.

Inwalida może się okazać np. wspaniałym fachowcem, zwłaszcza gdy wykonuje pracę umysłową. Zwłaszcza, że osoby pokrzywdzone przez los będą chciały udowodnić w firmie, że są naprawdę dobrymi, sumiennymi, odpowiedzialnymi i wydajnymi pracownikami. Jest wielce prawdopodobne, że niepełnosprawny w pewnym momencie zacznie osiągać lepsze wyniki od was, starych pracowników. Nie chodzi tutaj o konkurencję i wyścig szczurów – po prostu nie przekreślaj inwalidy, tylko dlatego, że jest osobą niepełnosprawną. I nie ścigaj się z nią, gdy nagle zacznie osiągać świetne wyniki. 

Mimo wszystko pamiętaj, że osoba niepełnosprawna jest... niepełnosprawna. Jeżeli stopień jej upośledzenia jest widoczny (np. porusza się na wózku inwalidzkim lub o kulach), nie staraj się za wszelką cenę traktować nowego pracownika jak zdrowego, sprawnego człowieka. Jeżeli wszyscy z pracy idziecie na tańce, lepiej umówcie się na nie, gdy nowego znajomego nie ma w pobliżu. Mogłaby wtedy wyniknąć dość niezręczna sytuacja – zarówno dla was, jak i dla niego. Prawdopodobnie i tak część z was się wyłamie, więc nie będzie sytuacji, że na spotkaniu byli wszyscy oprócz nowego, niepełnosprawnego kolegi. 

Ale jeśli planujecie dużą, firmową  imprezę, wybierzcie miejsce, w którym osoba upośledzona będzie czuła się dobrze. Niech nie będzie to zatłoczony klub czy kręgielnia na trzecim piętrze w nowoczesnej galerii. Będzie fair, jeśli zaplanujecie spotkanie w jakimś przyjemnym lokalu w centrum miasta, blisko pracy, w którym wszyscy będziecie czuli się dobrze. Rozsądnym rozwiązaniem byłoby również zapytanie osoby niepełnosprawnej, gdzie lubi spędzać wolny czas. Rzuć po prostu „wiesz, chcielibyśmy wybrać się ekipą na piwo, gdzie lubisz przebywać?”. To sprawi, że wszyscy będziecie zadowoleni z miejsca, w którym potem się znajdziecie. 

I jeszcze jedno – zapomnij o litości czy przesadnym interesowaniu się pracą osoby niepełnosprawnej. Powtarzanie co pięć minut „czy wszystko w porządku?” i „jak mogę ci pomóc?” będą bardzo kłopotliwe. I to nawet nie dla ciebie, ale dla twojego współpracownika. 

Ewa Podsiadły 

Zobacz także: 

Telewizyjne show z niepełnosprawnymi modelkami 

Telewidzowie mogli oglądać program, w którym o profesjonalną sesję zdjęciową walczyło osiem niepełnosprawnych uczestniczek. 

Niepełnosprawny partner – czy taki związek ma sens? 

Wiążesz swoją przyszłość z niepełnosprawnym partnerem? Poznaj wady i zalety swojej decyzji.     

 

Polecane wideo

Komentarze (37)
Ocena: 5 / 5
leokadia (Ocena: 5) 15.10.2013 00:57
ja wiele się nauczyłam, empatii i współczucia podczas pracy w niemczech, opiekowałam się osobą starszą, nie upośledzoną ale w bardzo już w złym stanie, to była niesamowita lekcja, nauczyła mnie mnóstwa pokory do życia i jakiegoś takiego spokoju. polecam wyjazdy do pracy do niemiec z goworkiem, dla mnie to była lekcja życia....
odpowiedz
Anonim (Ocena: 5) 19.07.2011 20:23
hNvO1O fptvckralqkf
odpowiedz
Anonim (Ocena: 5) 17.07.2011 14:59
uJchcn gltcmlmsluvx
odpowiedz
Anonim (Ocena: 5) 17.07.2011 01:38
You couldn’t pay me to inrgoe these posts!
odpowiedz
Anonim (Ocena: 5) 14.01.2010 16:13
„Papilocie! Mam 22 lata, za rok wyznaczoną datę ślubu.
odpowiedz

Polecane dla Ciebie