Jak przetrwać wyścig szczurów?

Chcesz dać sobie szansę na sukces? Rób swoje i nie daj się porwać wyścigowi szczurów.
Jak przetrwać wyścig szczurów?
11.06.2013

Prognozy dotyczące sytuacji na rynku pracy nie są optymistyczne. Międzynarodowa Organizacja Pracy szacuje, że do końca 2013 roku bez zatrudnienia na całym świecie będzie aż 73 mln osób w wieku 15-29 lat. Dlatego gdy już mamy pracę, zazwyczaj dbamy o nią i dajemy z siebie wszystko. Często kosztem zdrowia i życia osobistego. Na określenie takiego zjawiska używa się terminu „wyścig szczurów” – nazywa się tak niekończącą się pogoń współczesnych ludzi dążących do osiągnięcia materialnego i zawodowego sukcesu.

W dzisiejszych czasach szczególnie młodym ludziom często wmawia się, że aby zaistnieć na rynku pracy i osiągnąć sukces, muszą harować ponad siły, być najlepsi, najbardziej zaangażowani, kreatywni i przebojowi. Wyścig szczurów najlepiej widać w międzynarodowych korporacjach, gdzie obowiązuje ścisła hierarchia. Tylko ci najbardziej wydajni, często pracujący ponad swoje możliwości, mają szansę na awans i lepszą pensję. Ale ci, którzy byli częścią takiej machiny i dali się wciągnąć w wyścig szczurów, najczęściej mówią, że nie warto. Bo ściganie się z innymi niszczy zdrowie, zabija radość życia, odbiera poczucie własnej wartości.

Jeśli zatem chcesz osiągnąć sukces, ale przeraża cię ślepe dążenie do zawodowego celu, nie daj się wyścigowi szczurów. O czym musisz pamiętać?

Życie nie może być dodatkiem do pracy

Od połowy XIX wieku przeciętny mieszkaniec kraju uprzemysłowionego poświęca więcej czasu na działalność zarobkową niż we wcześniejszych epokach historycznych. Często zapominając, że to praca powinna być dodatkiem do życia, a nie na odwrót. Nie daj sobie wmówić, że ściganie się z innymi o palmę pierwszeństwa w miejscu pracy to jedyny cel człowieka. Każdy powinien znaleźć równowagę między życiem osobistym a zawodowym. Pamiętaj, że nie liczy się to, jak dużo czasu poświęcasz pracy, ale jakie osiągasz efekty. Dzięki dobrej organizacji możesz osiągnąć sukces, nie zaharowując się. Świeży umysł daje również większe szanse na kreatywność. A przepracowanie prowadzi jedynie do zniechęcenia, przemęczenia i depresji.

Zastanów się, do czego dążysz

To fundamentalne pytanie, które powinna zadać sobie każda osoba rozpoczynająca karierę zawodową. Odpowiedź uświadomi ci, do czego tak naprawdę dążysz. Przekonała się o tym 29-letnia Kamila. „Gdy dostałam pracę w dużej firmie, zachłysnęłam się nią. Wmówiłam sobie, że muszę być najlepsza. Pracowałam jak szalona, nie miałam praktycznie chwili dla siebie. Pewnego dnia przyjaciółka zapytała mnie, po co to robię, a ja nie umiałam jej odpowiedzieć. Zrozumiałam, że trzeba mieć cel, a nie harować dla samego harowania”. Potwierdzamy. Ustal priorytety i trzymaj się ich każdego dnia. Inaczej możesz nawet nie zauważyć, że dałaś się porwać bezmyślnemu wyścigowi szczurów. Tylko po co?

Stwórz własną ścieżkę kariery

Wcale nie musisz zaraz po studiach aplikować do wielkiej firmy, potem zająć miejsce w biurze typu open space i zapracowywać się, by spłacić kredyt. Możliwości rozwoju jest wiele, a każda równie dobra, jeśli przynosi satysfakcję, a w dłuższej perspektywie efekty. Własna ścieżka kariery może oznaczać postawienie na wolny zawód, pracę w domu, podróże, zdobywanie praktyk w miejscach, które cię interesują, doszkalanie się, planowanie rozkręcenia własnego biznesu. Jest tyle możliwości, aby zaistnieć na rynku pracy. Stosuj metodę małych kroczków i pamiętaj, że im więcej frajdy będzie ci coś sprawiać, tym lepsze efekty uzyskasz. Nie od razu Rzym zbudowano!

Naucz się mówić NIE

Powszechnym błędem wielu młodych osób jest branie na swoje barki wszystkich obowiązków, nadgodzin i przepracowywanie weekendów. Tak właśnie robiła 29-letnia Kamila. „Zawsze byłam chętna do nowych projektów, pracy w wolne dni. Nie umiałam odmówić szefowi, wydawało mi się, że w ten sposób pracuję na swoją pozycję. W końcu zdałam sobie sprawę, że nikt tego nie docenia, że pogrążam samą siebie. Odpuściłam”. Wnioski? Każdy ma prawo powiedzieć NIE, szczególnie jeśli do tej pory był wzorowym pracownikiem. Szef chce, żebyś kolejny raz została dłużej w firmie? Przeproś i wytłumacz, że dziś niestety nie możesz. Nie martw się, że cię zwolnią. A jeśli nawet, to na całe szczęście – praca nie może być więzieniem.

Czasem wyłącz myślenie o pracy

Ostatnie lata to lawinowy wysyp pracoholików, którzy żyją w ciągłym stresie, nie potrafią odciąć się od pracy, są przygnębieni i wycieńczeni. Takie osoby – a najwięcej jest ich szczególnie wśród młodych pracowników – odczuwają silny, wewnętrzny przymus pracy. Nawet urlop spędzają z laptopem na kolanach, a gdy nie pracują, czują, że marnują czas. Ci ludzie po prostu nie potrafią odpoczywać i ich życie kręci się jedynie wokół pracy. Nie uważasz, że szkoda na to życia? Każdego dnia znajdź czas na relaks. Idź na spacer, wskocz na rower, poczytaj książkę, przygotuj pyszną potrawę dla bliskich, poleniuchuj na kanapie ze szklanką latte. Zrób to, co sprawa ci przyjemność – bez wyrzutów sumienia. Dzięki temu chętniej wrócisz do zawodowych obowiązków.

Wyróżnij się w tłumie

„Problemem w wyścigu szczurów jest to, że nawet jeżeli wygrasz, to ciągle jesteś szczurem” – to słowa amerykańskiej aktorki Lily Tomlin. Osoby, które wciągają się w wyścig szczurów, są zazwyczaj łudząco do siebie podobne. Bo robią to samo i dążą do tego samego celu tym samym torem. Trudno w takim tłumie zachować swoją niepowtarzalność i osobowość. A znacznie rozsądniej jest pielęgnować własną odrębność. Jeśli wiesz, co sprawia ci radość i w czym czujesz się dobra, rozwijaj się tym kierunku i zrób coś, co wyróżni cię w tłumie. Innowacyjny pomysł, ciekawy blog czy oryginalna pasja mogą dać ci większe szansę na pracę marzeń niż ślepe brnięcie do celu w dzikim tłumie.

Z analiz Instytutu Badań nad Demokracją i Przedsiębiorstwem Prywatnym Krajowej Izby Gospodarczej wynika, że pracodawcy wcale nie chcą wyścigu szczurów. U kandydatów na pracowników, oprócz umiejętności, szukają uczciwości, etyki, lojalności wobec firmy, odpowiedzialności, szacunku dla innych, cenią również chęć do dzielenia się wiedzą i otwartość na problemy innych osób.

Ewa Podsiadły-Natorska

Polecane wideo

Komentarze (17)
Ocena: 5 / 5
Anonim (Ocena: 5) 06.12.2015 17:15
Jeśli chodzi o finanse od jakiegoś czasu prześladował mnie pech. Doszło do tego, że zamówiłam rytuał przyciągnięcia pieniędzy na stronie moc-energii.pl . Liczyłam że poprawi to moją sytuację… i nie przeliczyłam się. Kwestie finansów od tego czasu poprawiły się, w końcu czuję że nie mam już pecha do finansów.
odpowiedz
Eryk1567 (Ocena: 5) 21.11.2013 11:43
W Warszawie przy ul. Miodowej jest kościół o. Kapucynów, gdzie codziennie wydawane są bezpłatne obiady dla biednych, bezdomnych, itd. Trzeba się ustawić co najmnuiej 2-3 godziny wczesniej, żeby się załapac na taki gorący posiłek - i stoi się na mrozie, wietrze, deszczu. Otóż ta kolejka składa się z tych, którzy zrezygnowali z wyścigu szczurów. Rezultatem takiej decyzji jest u nas najpierw pozbawienie takiego "wyzwoleńca" światła i gazu, potem (po niedługim czasie) wyrzucenie na bruk. A w noclegowniach, jesli uda się tam wywalczyć miejsce, trzeba wyjść - także bez względu na pogodę - o 6.00 rano i powrócić o 21.00. Nie ma znaczenia, czy ktos jest chory, czy na zewnątrz jest -20 stopni mrozu, czy pada ulewa. Latem śmierdzi się jak skunks, bo umyć się gdziekolwiek jest trudno. Więc nim ktoś zacznie rozważać wycofanie się z tego wyścigu szczurów, niech przeyta dwa razy to, co napisałem powyżej. A to i tak tylko drobne nieprzyjemności jakie oczekują rezygnujących z nieustannej, morderdczej - i codziennej - konkurencji o biologiczne przetrwanie. Bo to nie jest kwestia rezygnacji np. z samochodu, tylko życia jak menel i w końcu zdechnęcia z wycieńczenia, choroby, czy od kosy "sprzedanej" przez kogoś polującego na takie "śmiecie społeczne".
odpowiedz
Anonim (Ocena: 5) 11.06.2013 19:58
ja dostalam sie do wymarzonej firmy, wszystko bylo by ok gdyby nie traktowanie zwyklych pracownikow przez kierowniczke (oczywiscie kobieta), ponizanie, wyzwiska, wiecznie niezadowolenie z wynikow co do kotrych nie mozna miec zarzotow, chcialam zglosic to dyrektorowi ale nie chce byc konfidentem. ja nie rozumiem jak mozna tak traktowac ludzi
odpowiedz
evka (Ocena: 5) 11.06.2013 19:16
zastanawiem co jest lepsze satysfakcjonujaca praca sama w sobie, ale beznadziejne towarzystwo niska pensja, pomiatanie i chora rywalizacja? czy tak jak teraz mam praca bez ambicji ( sprztam za granica) ale za to szacunek ludzi u ktorych pracuje, dobrowony czas pracy i bardzo dobra kasa 10-12 euro na godz. Co zrobic tkwic w obecnej pracy i dalej odkladac kase na zagraniczna lokate, czy zjechac do Polski i przyjac oferte w polskiej firmie
zobacz odpowiedzi (3)
Anonim (Ocena: 5) 11.06.2013 14:22
brać udział w wyscigu szczurów czy być bezrobotnym..? oto jest pytanie
odpowiedz

Polecane dla Ciebie