Partner specjalnej troski, czyli życie z nadwrażliwcem

Płacze na filmach, wyczuwa najmniejsze wahania nastrojów partnerki, potrzebuje głębokich relacji uczuciowych – związek z nadwrażliwcem to bardzo ciekawe, choć niekiedy trudne doświadczenie dla kobiety.
Partner specjalnej troski, czyli życie z nadwrażliwcem
19.09.2015

Stereotyp „prawdziwego mężczyzny”, który niczego się nie boi, błyskawicznie podejmuje decyzje i jest przekonany o ich słuszności oraz idzie przez życie jak taran, zdecydowanie odchodzi do przeszłości. W dzisiejszych czasach facet z twardziela coraz częściej przekształca się w delikatnego wrażliwca i może jest to zjawisko całkowicie naturalne, o czym świadczą liczne eksperymenty naukowe.

Na przykład brytyjscy badacze obserwowali grupę sześciolatków słuchających płaczu dziecka. Co się okazało? Chłopcy dwukrotnie częściej nie wytrzymywali i sami zaczynali płakać lub uciekali z pomieszczenia.

Badaniu poddano też lekarzy i okazało się, że mężczyźni gorzej reagują na stres związany z zagrożeniem życia pacjentów, częściej popadają z tego powodu w depresję, a nawet porzucają zawód. Naukowcy wysnuli wniosek, że chłopcy, a później mężczyźni są bardziej skoncentrowani na uczuciach. Wbrew pozorom dziewczynki potrafią lepiej kontrolować stany emocjonalne.

Nic dziwnego, że według ankiety przeprowadzonej na zlecenie Reader’s Digest 41 proc. mężczyzn miałoby ochotę poprosić żonę o okazywanie im więcej czułości. Zwykle jednak na to się nie decydują, ponieważ obawiają się, że przebojowe kobiety uznają ich za „niemęskich”.

Męskość zagrożona

Z szacunków wynika, że co piątego współczesnego faceta wyróżnia ponadprzeciętna wrażliwość, co przejawia się w różnych sytuacjach. Jedną z najbardziej wymownych cech takiego typu mężczyzny jest skłonność do… płaczu. Łzy płyną mu zarówno podczas oglądania wzruszającego filmu, jak i po nerwowej dyskusji z partnerką.

Nadwrażliwiec bardzo kiepsko znosi krytykę swojej osoby, zwłaszcza kwestionowanie męskości. Nie cierpi kobiecych wymówek i złośliwości prawionych mu w gronie rodziny lub znajomych. Najbardziej boi się ośmieszenia, a jeśli przychodzi ono ze strony ukochanej osoby boli szczególnie dotkliwie.

wrażliwy facet

Życie z nadwrażliwcem

W ogóle życie z nadwrażliwym mężczyzną bywa uciążliwe. „Mój facet kolejny raz wpadł w płacz, gdy się posprzeczaliśmy. Już nie wiem, czy naprawdę jest taki wrażliwy, czy tylko stosuje taką metodę manipulacji. Nie potrafię jednak patrzeć na jego łzy, dlatego przytulam go i uspokajam. Może o to mu właśnie chodzi?” – zastanawia się Magda.

„Nie jest normalne, żeby dorosły mężczyzna nie potrafił rozwiązać prostego problemu inaczej niż płaczem. Ktoś taki jest po prostu niestabilny emocjonalnie. Facet ma być oparciem w każdej chwilę, a na kim się oprzesz, jak będziecie mieli prawdziwe problemy? Będziecie płakać razem?” – podpytuje Weronika.

wrażliwy facet

Naukowcy definiują takie zachowanie kobiet jako „zespół kastracji”. Uszczypliwe uwagi, nadmierne eksponowanie błędów i niedoskonałości partnera pozwala zaznaczyć swą wyższość i niezależność. Dzięki temu następuje psychiczna kastracja, czyli odebranie męskości postrzeganej jako przewaga i dominacja.

Nadwrażliwość niekiedy towarzyszy innemu coraz powszechniejszemu zjawisku wśród polskich mężczyzn, czyli syndromowi Piotrusia Pana, który opisał Dan Kiley. „Sądząc po wieku, jest mężczyzną, sądząc po zachowaniu – dzieckiem. Jako mężczyzna pragnie waszej miłości, jako dziecko oczekuje waszej litości. Jako mężczyzna pożąda bliskości, jako dziecko trzyma się na dystans. Jeśli przenikniecie zasłonę jego dumy, ujrzycie, jaki jest bezbronny. Jeśli przeciwstawicie się jego arogancji, poczujecie jego lęk” – tłumaczy autor kultowej książki „Syndrom Piotrusia Pana”.

wrażliwy facet

Źródeł syndromu Piotrusia Pana, podobnie jak nadwrażliwości, należy zwykle szukać w dzieciństwie mężczyzny. Przyczyniają się do tego np. nadopiekuńczy rodzice, którzy izolują syna od rówieśników i wychowują go „pod kloszem”. Powodem nadwrażliwości w dorosłym wieku bywa  też kwestionowanie jego wartości lub talentów we wczesnym okresie życia.

Dlatego wielu facetów jest później przeczulonych, zmaga się z ciągłą niepewnością i w każdej uwadze lub żarcie dopatruje się podważania ich działań czy wartości. Wyczuwają najmniejsze wahania nastrojów i zmiany w otoczeniu, choć są one wyimaginowane. Mają problemy z podejmowaniem decyzji, obawiając się porażki, nawet w najprostszych sprawach, jak wybór koloru farby do pomalowania pokoju.

Nadwrażliwcy czują potrzebę bardzo głębokich relacji emocjonalnych. Domagają się od kobiet ciągłego zapewniania o miłości czy poważnych rozmów na temat związku i jego przyszłości. W pewnym momencie może stać się to uciążliwe dla partnerki.

wrażliwy facet

Nie związałabym się z takim facetem. Mój partner musi być męski. Nie lubię nadwrażliwców. Może to okrutne, ale wyśmiałabym chłopaka piszącego dla mnie wiersze czy płaczącego na romantycznych filmach. Mnie nie rusza poezja, czy wielka wrażliwość. Przy kimś takim sama bym się czuła jak facet” – przekonuje Ewa.

Innego zdania jest Nina. „Zawsze interesowali mnie nadwrażliwi intelektualiści, oderwani od praktycznego życia. Zdecydowanie wolę kogoś takiego niż osobnika, który w życiu się nie przyzna do słabości, że czegoś nie umie albo sobie z czymś nie radzi. Wolę się trzymać z daleka od mężczyzn przyziemnych, zawsze rzeczowych i konkretnych, którzy nie kierują się w życiu wyobraźnią ani uczuciami. A już szczególnie odstraszająco działa na mnie typ nadmiernie zasadniczego racjonalisty” – sumuje.

Ewa Podsiadły-Natorska

Polecane wideo

Komentarze (12)
Ocena: 5 / 5
Arletta Bolesta (Ocena: 5) 29.04.2023 12:05
Problem: zaburzenia można rozpatrywać w kościelnym procesie o nieważność małżeństwa, dr Arletta Bolesta, adwokat kościelny (zatwierdzony), mail: [email protected]
odpowiedz
Maja (Ocena: 5) 05.02.2022 13:45
Nadwrażliwiec nie jest dla odpowiedni dla każdej kobiety, podobnie jak i ten 'gruboskórny'. Ja tam akurat wolę tego pierwszego, silnie empatycznego. PS Z tytułem to ostro pojechaliście. Nic dziwnego, że mężczyźni częściej umierają s wyniku śmierci samobójczej, i nie mówię tylko o wrazliwcach, ale wszystkich, skoro wciąż odbiera im się prawo do okazywania słabości!
odpowiedz
Anonim (Ocena: 5) 19.09.2015 08:58
Miałam nadwrażliwca i źle na tym wyszłam. Fakt faktem, że nie płakał podczas kłótni - może bardziej przy filmach lub muzyce. Jednak z byle pierdoły potrafił zrobić piekło np. gdy wzięłam bardziej przypieczony tost to robił mi awanturę przez pół roku o to że wybrzydzam, że go nie doceniam albo gdy na śniadanie poprosiłam o coś innego niż zazwyczaj to też "nie doceniałam jego starań" i nie odzywał się do mnie 2 tyg. Innym razem wkurzył się i miał zjechany nastrój, bo nie ubrałam się tak jak sobie tego życzył. Ogólnie cenił sobie kobiety silne, niezależne, mające swoje zdanie, ale w konfrontacji z kimś takim wpadał we wściekłość. Nie lubił, gdy miałam na coś argumenty przeciwne do jego i był agresywny w dyskusji. Potrafił mnie w końcu uderzyć za to, że ponaglałam go z zebraniem się do wyjścia. Ponadto potrafi chować głęboką urazę latami do ludzi, którzy wypowiadali się na jego temat nie zawsze pozytywnie. Wyzywał ich od zdrajców, prostaków, słabeuszy, cieniasów...
zobacz odpowiedzi (6)
Anonim (Ocena: 5) 19.09.2015 03:41
od biedy to lepsze,niż jakiś szowinistyczny cham prostak i brutal. wolę być już zawsze dobrze traktowana. i nie lubię być zołzą,takie gierki mnie męczą.
zobacz odpowiedzi (2)

Polecane dla Ciebie