Opowiem Wam, jak odbiłam chłopaka innej dziewczynie

- Chcę Wam opowiedzieć, jak odbiłam chłopaka innej dziewczynie. Ja i D. byliśmy tylko znajomymi, ale w te wakacje pojechaliśmy całą grupą nad morze. W dzień pływaliśmy i leżeliśmy na plaży, w wieczorem piliśmy alkohol, jak to zwykle bywa. Któregoś wieczoru ja i D. siedzieliśmy obok siebie. Zaczęliśmy gadać i coś zaiskrzyło. Nawet nie wiem, kiedy zleciały trzy godziny. W pewnym momencie nawet ktoś zażartował, że dziewczyna D. nie byłaby zachwycona. No właśnie, jego dziewczyna...

Ona studiuje w innym mieście, dziennie. Widywali się z D. wyłącznie w weekendy i on do niej jeździł. Kiedy my byliśmy nad morzem, ona wyjechała z koleżankami za granicę. Cóż, ta eskapada nie skończyła się dla nie dobrze, bo gdyby do niej nie doszło, może nadal byłaby w związku...

Kalina spotkała się z D. w wakacje jeszcze kilka razy.

-To nie było tak, że od razu poczuliśmy wielką namiętność i rzuciliśmy się na siebie wbrew wszelkim zasadom. Widywaliśmy się w gronie znajomych, czasami on zadzwonił i zapytał, co słychać, ale bardziej po koleżeńsku. Pewnego dnia zadzwonił i był jakiś inny, wyczułam po głosie. Zaproponował spotkanie, na które się zgodziłam. Zobaczyliśmy się i D. wyznał, że mnie kocha. Już na wakacjach poczuł coś do mnie i odniósł wrażenie, że ja też, ale ponieważ ma dziewczynę, chciał to ukrócić. Uczucia okazały się jednak silniejsze. Dowiedziałam się, że jeszcze nigdy nikogo tak nie kochał. Martwił się jednak o swoją dziewczynę, z którą był od trzech lat.

D. obiecał Kalinie, że z nią zerwie.

- Szczerze powiedziawszy nie brałam jego słów na serio... Nie powiem, że wyznanie nie zrobiło na mnie wrażenia, bo ja także już coś do niego czułam. Byłam jednak sceptyczna. Różnie to bywa. Czasami facet nie może się zdecydować i krąży pomiędzy jedną kobietą a drugą i obie cierpią. Dlatego nic mu nie obiecywałam i chciałam przekonać się, co zrobi. Moim zdaniem uczciwy mężczyzna powinien zerwać z kobietą, a dopiero potem zaczynać związek z drugą. Jeśli rzeczywiście nie kocha tamtej.

Zobacz także: LIST: Bezwzględna przyjaciółka odbiła mi narzeczonego! Odkryłam to przez Facebooka

- Zadzwonił jeszcze w sobotę. Był zdenerwowany, ale powiedział, że zerwał z nią i wraca do mnie. Dowiedziałam się tylko, że była zrobiła mu straszną scenę. Wyła przez dwie godziny, wręcz czołgała się po podłodze. On nie mógł tego znieść, wyznał jej, że to definitywny koniec i musi się jakoś pozbierać, bo kocha mnie.

Kalina zaczęła mieć wyrzuty sumienia.

- Było mi przykro, że była dziewczyna D. tak mocno zareagowała, ale przecież ja go nie prowokowałam. Sam się we mnie zakochał. Tak wyszło i już, czasami zdarza się, nie ma w tym niczyjej winy i trzeba jakoś żyć. Widziałam, że D. był poruszony, ale z drugiej strony nieugięty, co bardzo mnie cieszyło. Spędziliśmy razem weekend i myśleliśmy, że to koniec kłopotów.

- Nie wiem, jak tamta dziewczyna zdobyła mój numer telefonu, ale zadzwoniła do mnie po weekendzie. Na początku nie wiedziałam, kto dzwoni, więc odebrałam. Zostałam zwyzywana od „szmat”, „złodziejek mężów” i jeszcze gorszych... Próbowałam z nią normalnie porozmawiać, ale się nie dało. Jak już skończyła mnie obrażać, zaczęła płakać i mówić, że zniszczyłam jej życie. Wyznała, że bardzo kocha D. i mam go jej oddać. Wtedy już się zezłościłam i kazałam jej się odczepić. Usłyszała, że jest niezrównoważona i poniża się, żebrząc o faceta, który jej nie chce. Mam świadomość, że trochę przesadziłam, ale zagrały emocje. Poza tym jeszcze wtedy nie miałam żadnej winy w rozpadzie tego związku...

Była nie dawała D. spokoju przez kilka tygodni. Wydzwaniała do niego, nagrywała się na pocztę, pisała SMS-y, a nawet nagabywała jego rodziców. Facet zaczął się łamać.

- Spotykaliśmy się z D., ale zauważyłam, że ma wątpliwości. Nie zachowywał się tak, jak na początku. Przyznał się, że eks do niego wydzwania i ma wyrzuty sumienia, ale nic więcej.

Niedługo potem Kalina dowiedziała się od znajomych, że krążą plotki, jakoby D. chciał ugiąć się żądaniom byłej dziewczyny. Wyrzuty sumienia okazały się silniejsze.

- Wtedy byłam już w nim mocno zakochana. To był dla mnie szok. Umówiłam się z D., żeby porozmawiać. Wyznałam mu miłość i powiedziałam, że wiem, co zamierza. Nie dałam mu dojść do słowa. Nagadałam mu, że jeżeli mnie kocha i jest prawdziwym mężczyzną powinien raz na zawsze zakończyć relację z tamtą panną. Chciałam, żeby napisał jej SMS-a, że zwyczajnie ma się od niego odczepić. Argumentowałam, że to dla jej dobra. Uległ mi. Powiedział, że jest mu bardzo szkoda tamtej, bo zajął jej kilka lat życia, ale to mnie kocha naprawdę. Tamtej nocy zaciągnęłam go do łóżka. Zrobiliśmy to po raz pierwszy.

Mam lekkie wyrzuty sumienia, bo gdybym nie zaingerowała, D. pewnie wróciłby do byłej. W mieście wszyscy o nas plotkują i mam wrażenie, że potępiają mnie. D. przedstawił mnie rodzicom, ale przyjęli mnie bardzo chłodno. Ale czy ja nie mam prawa do miłości? Czy to moja wina, że jestem tą drugą? Ja też się zakochałam i po prostu broniłam swojego szczęścia. Dlaczego wszyscy myślą, że zasługuję na nie mniej niż tamta dziewczyna?

Zobacz także: Jak odratować związek po zdradzie?