`Muszę utrzymywać swojego partnera` - kiedy kończy się cierpliwość? (REPORTAŻ)

- Bądź stanowcza. Nie pozwalaj partnerowi leniuchować całymi dniami, tylko dlatego, że nie ma pracy. Podziel obowiązki, starając, aby bezrobotny partner odciążył cię z domowych zadań. I nie odpuszczaj, bo przyzwyczaisz go do wygodnictwa.

- Przypominaj mu, że taka sytuacja jest przejściowa – inaczej twój partner może uznać, że już zawsze będzie siedział w domu, a ty będziesz przynosić pieniądze. On powinien cały czas pamiętać, że to nie będzie trwało wiecznie i powinien wziąć się w garść.

- Postaw sprawę na ostrzu noża. Jeśli sytuacja się przeciąga, a on nie śpieszy się ze znalezieniem pracy, oznajmij, że nie zamierasz dłużej tkwić w takim związku. Czasem tylko groźbą czy nawet krótką separacją można wyegzekwować od partnera mobilizację.

Więcej na ten temat przeczytasz w osobnym tekście.

Ewa Podsiadły-Natorska

Zobacz także:

Młodzi Polacy to największe lenie w Europie!

Czy współczesnym 20-latkom naprawdę nie chce się pracować?

Wasze listy: „Rodzice nienawidzą mojego narzeczonego!”

Dlaczego rodzice naszej Czytelniczki nie zgadzają się na jej ślub?

Bezrobotny flirciarz

Inne powody, dla których kobiety utrzymują swoich partnerów? Przeróżne – niektóre skarżą się, że mężczyznom pieniądze przelatują przez palce, a inne, że ich partnerzy sami postanowili, że się zwolnią i zajmą domem. Zazwyczaj powtarza się jednak ten sam schemat; ona ciężko pracuje, a on wykręca się faktem, że nie może znaleźć pracy. Efekt taki, że to kobieta czuje się odpowiedzialna za utrzymanie i siebie, i partnera. Wnioski płynące z badań nie są jednak optymistyczne – okazuje się, że w związkach, w których zarabia kobieta, mężczyźni nie czują się szczęśliwi, a relacje ulegają pogorszeniu. Zdaniem socjolog Christiny Munsch z Cornell University panowie, którzy nie otrzymują godnego wynagrodzenia, mają gorszą samoocenę, dlatego próbują dowartościować się… flirtując z innymi kobietami. Na temat tych badań piszemy również tutaj.

Twoja deska ratunku

Nie tylko patriarchalny model rodziny oznacza stabilizację i szczęście w związku damsko-męskim, warto jednak wiedzieć, co zrobić, jeśli utrzymujesz swojego partnera i zaczyna cię to męczyć.

- Wciąż zachęcaj partnera, aby szukał zajęcia. Podsyłaj mu ciekawe oferty, wpisz jego maila do newslettera serwisów o pracy, podpowiadaj, gdzie mógłby złożyć swoją aplikację. Być może on potrzebuje bodźca, aby się zmobilizować.

- Nie nazywaj go nierobem i nieudacznikiem, bo niczego nie wskórasz, a jedynie pogorszysz sytuację. Zapewnij go, że jest dobry w swojej dziedzinie, dlatego powinien wykorzystać swoje umiejętności w pracy zawodowej i stale się rozwijać.

107

miłość

Cechy i zachowania, które rujnują Twój związek. Warto jak najszybciej je wyeliminować

Chandra w męskim wydaniu

Nieco inaczej było w przypadku 28-letniej Darii z Warszawy, mężatki z rocznym stażem. Jej partner małymi kroczkami zarabiał coraz więcej – najpierw był praktykantem w biurze rachunkowym, potem stażystą, w końcu dostał etat. Ale po trzech latach zaczęły się problemy finansowe firmy, w której pracował, i szef go zwolnił. „Od paru miesięcy mój mąż siedzi w domu i ma chandrę. Nic mu się nie chce. Bardzo przeżył to zwolnienie i boi się, że z każdą kolejną pracą będzie podobnie. Był na paru rozmowach, ale chyba nie dał z siebie wszystkiego, bo nikt nie oddzwonił” – mówi Daria. To ona, ze swojej nauczycielskiej pensji, musi ich utrzymać. Przyznaje, że gdyby nie rodzice, byłoby im bardzo ciężko – szczególnie że wynajmują mieszkanie, które pochłania lwią część jej zarobków. „Utknęliśmy w martwym punkcie. Mój mąż nie ma pracy i motywacji, aby znaleźć sobie zajęcie” – wyznaje.

Sukces wpędza w kompleksy?

Dzięki narodowemu spisowi powszechnemu wiemy, że co czwarta kobieta jest głową rodziny i zarabia więcej niż mąż. I nie ma się czemu dziwić, ponieważ Polki są najbardziej przedsiębiorcze w całej Unii Europejskiej (choć nierzadko zarabiają grosze). Jedna z internautek opowiada, że zawsze lubiła pracować i była ambitna. „Zależało mi na zdobyciu doświadczenia zawodowego, a potem znalezieniu dobrej pracy. Udało się, pracuję w dziale marketingu dużej firmy i od początku dawałam z siebie wszystko. Miałam jednak wrażenie, że to wpędzało mojego partnera w kompleksy. Gdy urodziłam dziecko, uznaliśmy, że to on weźmie urlop ojcowski. I chyba ciągle ma do mnie żal, że przez to pogrzebał swoje szanse na zawodowy rozwój” – czytamy na forum dyskusyjnym. „Mój mąż też zarabia dużo mniej ode mnie, mimo że pracuje tyle samo co ja. Chcąc nie chcąc, to głównie ja dokładam się do domowego budżetu” – dodaje kolejna internautka.