Historia Szymona: „Kochanka działa mi na nerwy. Chce normalnego związku albo o wszystkim powie mojej żonie!”

Agatę przedstawiła mi znajoma z pracy. Agata jest jej siostrą. Tak się poznaliśmy. Jakiś czas później spotkałem ją w centrum handlowym, przywitaliśmy się i zaproponowałem kawę. Byłem wściekły na Olkę, moją żonę. Z dnia na dzień oznajmiła mi, że wyjeżdża na weekend w góry. Oczywiście z nowymi znajomymi. Miałem dość jej spotkań z innymi ludźmi i wyjazdów integracyjnych. To zaproszenie na kawę było pewnym rodzajem zemsty. Nie planowałem romansu, ale tak jakoś wyszło. Następne spotkanie było już propozycją z jej strony i od razu wylądowaliśmy w łóżku.

Przez kilka pierwszych miesięcy Szymon cieszył się nową znajomością. Coraz bardziej oddalali się od siebie z żoną, ale już mu to nie przeszkadzało. Miał Agatę. W przeciwieństwie do Oli była wyrozumiała i zawsze chętna, żeby się zobaczyć.

- Nie pokochałem Agaty, ale stała się dla mnie ważna. Uważam, że to wartościowa osoba, a przy tym niezależna. Spotkania z nią stały się dla mnie odskocznią. Jedliśmy razem kolacje, oglądaliśmy filmy, a potem szliśmy do łóżka. Ktoś powiedziałby, że to banalna forma spędzania czasu, ale w domu mogłem o takiej pomarzyć. Mimo wszystko powiedziałem Agacie, że nie mam zamiaru odchodzić od żony i zaakceptowała to.

Chociaż Szymon nie chciał zostawić żony, nie miał również zamiaru porzucać kochanki. Dobrze się rozumieli i nigdy razem nie nudzili.

- Niestety po pewnym czasie Agata zaczęła marudzić. Dała mi do zrozumienia, że nie wystarcza jej rola kochanki. Oznajmiła mi, że chciałaby mieć męża i dzieci. Na początku udawałem, że nie wiem, o co chodzi. Ona miała na myśli mnie, ja jednak grałem głupiego. Powiedziałem, że nie ma problemu i jak dla mnie może sobie kogoś znaleźć. Wtedy zrobiła mi pierwszą awanturę. Wyznała mi miłość i zapytała, czy nie zmieniłem zdania w sprawie żony. Najspokojniej jak umiałem wytłumaczyłem, że kocham żonę i nie chcę od niej odchodzić. Poza tym zbyt wiele razem przeszliśmy. Nie wyobrażam sobie, aby zostawić kobietę, z którą spędziłem 11 lat życia. Agata się zbuntowała i powiedziała, że w takim razie z nami koniec. Nie powiem, zrobiło mi się przykro, ale żona jest dla mnie ważniejsza.

Myślałem, że między nami naprawdę nastąpił koniec, ale Agata zadzwoniła po tygodniu. Przeprosiła i zapytała, czy do niej nie wpadnę. Na początku odmówiłem. Poczułem wyrzuty sumienia i doszedłem do wniosku, że może rozstanie było krokiem we właściwym kierunku. Może należało zawalczyć o względy żony i próbować naprawić nasze małżeństwo... Agata jednak kusiła. Powiedziałem, że się zastanowię. Napisałem do żony i zapytałem, czy nie ma ochoty gdzieś wyskoczyć wieczorem, ale była już umówiona. Coś we mnie pękło. Dałem znać Agacie, że przyjadę.

Przez kolejne dwa miesiące pomiędzy Szymonem a Agatą układało się dobrze. Potem dziewczyna postawiła sprawę na ostrzu noża.

- Gdy jak zwykle pojawiłem się u niej w mieszkaniu, wyglądała inaczej niż zwykle. Z jej twarzy zniknął uśmiech. Była zacięta. Wyczułem kłopoty i nie myliłem się. Agata powiedziała, że ma już swoje lata i chce się ustatkować. Kontynuowała dalej, że nie musi od razu wychodzić za mąż, ale pragnie normalnego związku bez ukrywania się. Marzą jej się randki w kinie, zapoznawczy obiadek z rodziną i tym podobne sprawy. Słuchałem tego i nie wierzyłem w jej słowa, bo wydawało mi się, że wszystko ustaliliśmy. Na koniec zupełnie mnie zmroziła. Powiedziała, że jeżeli nie zostawię żony, to ona o wszystkim jej powie. Potem pokazała mi w telefonie zdjęcie, które zrobiła. Przedstawiało mnie. Leżałem nagi w jej łóżku i spałem. No to pięknie – pomyślałem. 

Próbowałem wyperswadować Agacie ten pomysł, ale uparła się. Powiedziała, że nie będzie tracić na mnie najlepszych lat życia, nie chce się ukrywać jak przestępczyni i być tą trzecią. Dała mi do namysłu tydzień.

I co ja mam teraz zrobić? Jakby nie było, kocham Olkę, a poza tym sporo nas łączy. Z Agatą to nie wiadomo, jak mogłoby się potoczyć. Poza tym musiałbym się rozwieść, podzielić majątek i poukładać życie na nowo. Zwyczajnie nie chcę. Niestety Agata ma mnie w garści. Jeżeli z nią będę, stracę żonę, jeżeli odmówię, możliwe, że Olka mi nie wybaczy. Przez głowę przemknęła mi myśl, żeby powiedzieć żonie, że mnie zaniedbała i chcę ułożyć sobie życie z kochanką. Kto wie, a nuż zaczęłaby o mnie walczyć? A ja wtedy wróciłbym do niej. Podobno niektóre kobiety tak reagują, gdy zdają sobie sprawę, że tracą ukochanego z własnej winy, a Olka w pewnym sensie jest temu winna. Mimo wszystko to bardzo ryzykowne i stanowi wielką niewiadomą.

Wizja życia z Agatą raczej nie napawa mnie optymizmem, jakkolwiek jest mi z nią dobrze. Mam jednak świadomość, że to Olka jest kobietą mojego życia. Wiem, że sam wpadłem w te kłopoty, ale zrozumcie – czułem się zraniony i zaniedbany przez żonę. Co mi doradzacie? Może sam powinienem powiedzieć jej o wszystkim?

Pozdrawiam,

Szymon

Zobacz także: Wolę bogatych facetów. I co z tego?