Pies w małym mieszkaniu - tak czy nie?

Na co zwrócić uwagę?

Na forum jedna z internautek pisze: „Zastanów się, ile czasu dziennie możesz poświęcić psu. Wyjście na siku i powrót do klatki, jakim jest mieszkanie choćby i dwa razy większe, będzie dla każdego psa udręką. Druga sprawa to ile czasu pies będzie spędzał sam w domu (mieszkaniu). Piętro tu nie ma żadnego znaczenia”.

Poszukaj psa, który jest ugodowy, żeby w przypływie furii nie zaczął intensywnie szczekać. Niektóre psy są też śpiochami, a chrapanie czworonoga w małym mieszkaniu może okazać się naprawdę sporym kłopotem.

„Trzeba poznać charakter swojego psa i obserwować jego emocje. Umiejętnie wprowadzać go w takie środowisko, żeby nie czuł się nigdy zagrożony, osaczony, bo z tego właśnie wynikają największe problemy. Pies będzie szczęśliwy, jeśli będzie miał przewodnika emocjonalnego  – najczęściej właściciela – który pewnie poprowadzi go przez trudy egzystencji w środowisku” – mówi Agnieszka Penkala, zoopsycholog, w rozmowie z agencją informacyjną Newseria Lifestyle.

Jeśli wciąż masz wątpliwości, czy przygarnąć psa, oto, co pisze jedna z internautek: „Myślicie, że psa wystarczy wywalić do ogródka i on sobie sam dostarczy odpowiednią dawkę ćwiczeń fizycznych? Wielka bzdura i stereotyp. Większość psów w blokach ma lepsze życie, bo ludzie wychodzą z nimi wspólnie i bawią się z nimi, a oto chodzi u psa – współpraca z człowiekiem! Współczuję psom, które żyją tylko w ogródku. Baa… Mam znajomych, którzy pomimo ogródka nie puszczają tam psa – a pies z nudów kosi wszystko, co wpadnie mu w łapska”.

Ewa Podsiadły-Natorska

Jaka rasa?

To najważniejsze pytanie, jakie powinnaś sobie zadać przed przygarnięciem zwierzaka. Pewnie zastanawiasz się, czy zdecydować się na konkretną rasę, czy może udać się po psa do schroniska. Obie opcje mają wady i zalety. Przygarnięcie psa ze schroniska to znaczna oszczędność i przede wszystkim dobry uczynek. Zwierzak odwdzięczy ci się po stokroć oddaniem, przywiązaniem i miłością. Większość przytulisk w Polsce jest przepełniona. Przygarniając bezdomnego psa, pomagasz.

Niektórzy wolą jednak wybrać konkretną rasę. Dostają wtedy wymarzonego psa, co jednak kosztuje. Czasem nawet kilka tysięcy złotych! Plus jest jednak taki, że dzięki znajomości danej rasy można dopasować psa do swoich potrzeb, sposobu bycia, wymagań itp. Do małych mieszkań nie poleca się psów, które są żywotne, energiczne, potrzebują stałego ruchu i kontaktu z przyrodą. Na przykład wyżeł niemiecki krótkowłosy to typowy pies myśliwski, który ma ogromną potrzebę ruchu, a owczarek australijski to pies-pracuś, który kocha biegać, aportować. Źle na małej przestrzeni czują się też dalmatyńczyki.

Do kawalerek nie są raczej polecane psy duże. „Z racji rozmiarów kawalerki pies powinien być niezbyt duży, bo przecież musi mieć możliwość zrobienia paru kroków w domu” – podpowiada jeden z internautów. Choć czasem pozory mogą mylić – w sieci nie brakuje wpisów forumowiczów, którzy w małym mieszkaniu mają np. doga. „Wolę go, bo jest stateczny, spokojny, taki typ filozofa. A małe psy są często strasznie energiczne, wszystko gryzą, szczekają i sikają, gdzie popadnie” – czytamy na forum. Grunt to zatem właściwe wychowanie i ułożenie psa.

Lepiej odpuścić sobie czworonoga żywiołowego, z trudnym charakterem. Warto przewertować poradniki i artykuły poświęcone psom, by dopasować rasę do naszych potrzeb. Zazwyczaj do małych mieszkań poleca się yorka, buldoga, mopsa, shar pei, gryfonika belgijskiego, jamnika, shih tzu, pekińczyka, maltańczyka. A może chcesz przygarnąć psa, który będzie towarzyszył ci w czasie biegania? Sprawdzi się basenji, doberman, spaniel, foksterier, border collie.