Bezrobotni magistrzy. Czy opłaca się studiować?

Niewątpliwe w ostatnim ćwierćwieczu jesteśmy świadkami edukacyjnego boomu. Jeszcze w 1991 r. w Polsce studiowało około 400 tys. osób, zaś na początku XXI wieku było ich już blisko 2 miliony. Obecnie na wyższych uczelniach uczy się około 1,5 mln młodych ludzi. Jednak mamy sporo do nadrobienia – wykształcenie wyższe posiada tylko 18 proc. Polaków, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie czy Japonii ten wskaźnik przekracza 40 proc.

Niewątpliwe wśród młodzieży panuje dość powszechne przekonanie, że studia są naturalną kontynuacją ich drogi edukacyjnej. „Nawet nie wyobrażam sobie, żebym miała zakończyć naukę po maturze. Przecież bez tytułu magistra trudno będzie znaleźć sensowną pracę” – twierdzi 18-letnia Oliwia, a jej rówieśniczka Magda dodaje: „Głupio byłoby wpisywać w papiery wykształcenie średnie. Zresztą, gdybym nie chciała iść na studia, to rodzice chyba by mnie wyklęli. Tata stwierdził, że to przepustka do lepszego życia”.

W czasach młodości rodziców dzisiejszych nastolatków ukończenie szkoły wyższej faktycznie zapewniało lepsze perspektywy kariery zawodowej. Dziś jednak bywa z tym różnie, a studia nie gwarantują już dobrej pracy oraz wysokiej pensji. Nic dziwnego, że wielu absolwentów, szczególnie kierunków humanistycznych, od razu po otrzymaniu dyplomu ląduje na bezrobociu.

Ten problem szczególnie widać w mniejszych miejscowościach, o czym przekonała się Daria, która po ukończeniu pedagogiki w Warszawie postanowiła wrócić do rodzinnego Szydłowca. „Co się okazało? Od pół roku bezskutecznie szukam pracy. Miałam już nawet obiecany etat w szkole, ale dziwnym trafem otrzymała go kuzynka jakiegoś wysokiego urzędnika z kuratorium. Niestety, w takich miasteczkach nie ważne są studia, ale znajomości. To się nie zmieniło od lat” – denerwuje się młoda kobieta.

Oczywiście uproszczeniem było stwierdzenie, że studia wcale nie są potrzebne. Wręcz przeciwnie. Pobyt na wyższej uczelni to przecież nie tylko zdobywanie wiedzy, ale również niezwykłe doświadczenie życiowe, uczące odpowiedzialności i systematyczności oraz sprzyjające nawiązywaniu nowych relacji i kontaktów, pomocnych także po ukończeniu nauki.

Bardzo ważny jest jednak wybór odpowiedniego kierunku i uczelni, na której będziemy się edukować. Oferta jest ogromna, zarówno w szkołach publicznych, jak i prywatnych. Trzeba przede wszystkim dokładnie zapoznać się z ich propozycjami. Nie warto bowiem decydować się na studiowanie czegoś, co później w rzeczywistości nam się nie przyda.

Z badania przeprowadzonego przez Millward Brown na zlecenie Work Service wynika, że aż 53 proc. Polaków nie pracuje w swoim zawodzie. Prawie tyle samo osób (51 proc.), jest niezadowolonych ze swoich studiów i deklaruje, że gdyby jeszcze raz mogli podjąć decyzję, to wybraliby inny kierunek. Jaki potencjalnie zapewnia absolwentom dobrą pracę? Od lat na czele listy znajdują się: finanse, informatyka, prawo, wydziały inżynieryjne, logistyka i transport.

Choć warto też pamiętać, że pracodawcy coraz częściej zwracają uwagę nie na ukończony kierunek, lecz na cechy osobowościowe. Liczy się dodatkowa aktywność podejmowana podczas nauki – niekoniecznie związana z profilem studiów. Staże, wolontariat, praktyki, działalność w organizacjach studenckich czy praca wakacyjna, jak i podczas studiów w oczach pracodawcy przemawia na korzyść absolwenta. Każda tego typu aktywność świadczy o samodzielności, motywacji do osiągania celów, umiejętności pracy w grupie czy zarządzania czasem.

Zobacz także: 6 zawodów przyszłości. Na czym za kilka lat ludzie będą zarabiać największe pieniądze?

RAF