Książki na lato, bez których Twoje wakacje NIE BĘDĄ UDANE. Warto wrzucić je do walizki!

„Moje miejsce na ziemi”, Carole Matthews

Ayesha ucieka od brutalnego męża razem z córką. Znajdują bezpieczne schronienie w wielkim domu byłej gwiazdy popu, Haydena Danielsa, który od paru lat ukrywa się przed ludźmi. W domu Haydena mieszkają również inne osoby po przejściach: Crystal, tancerka w nocnym klubie, i Joy, emerytka w permanentnie złym humorze. Wszyscy samotni, pokiereszowani przez życie, tworzą niekonwencjonalną rodzinę. Jednak mąż Ayeshy nie daje za wygraną. Za wszelką cenę chce ją odnaleźć i ukarać.
Wzruszająca i optymistyczna powieść o tym, że zawsze można zacząć od nowa, znaleźć przyjaźń, miłość i własne miejsce na ziemi.

„Furia mać!”, Sylwia Kubryńska

Po bardzo dobrze przyjętej „Kobiecie (dość) doskonałej” felietonistka i pisarka Sylwia Kubryńska wraca z nową propozycją. Jak zawsze pisze dowcipnie i inteligentnie, stawiając trafne diagnozy dotyczące współczesnych kobiet i mężczyzn. Z opisu wydawcy: „Wojny światowe w małżeństwie mogą się toczyć o wideoodtwarzacz upieczony w piekarniku i męskie skarpetki wyniesione do rangi ostatniego bastionu męskości. (…) Kobieta narrator – jej znak firmowy plus skrzący się humor i złośliwy zmysł obserwacyjny tworzą fabułę, od której nie sposób się oderwać”. Propozycja dobra na wakacje, bo lekka, szczera, ale jednak nie płytka. Uśmiejesz się nieraz.

„Zanim się pojawiłeś”, Jojo Moyes

Autorka dwukrotnie została nagrodzona Romantic Novel of the Year Award, co jest nie lada wyczynem. Bo o miłości wie, jak pisać. „Zanim się pojawiłeś” to prawdziwy hit; powieści bardzo pomógł film z Emilią Clarke i Samem Claflinem w rolach głównych. Magazyn „People” określił, że to „zabawna, zaskakująca i rozdzierająca serce powieść, która pokazuje cudowną złożoność miłości”. Będziesz płakać podczas lektury! Główna bohaterka to ekscentryczna dwudziestoparolatka. Główny bohater – niepełnosprawny chłopak, któremu wypadek samochodowy odebrał sens życia. Jedna z internautek, Istotka, ocenia: „Poruszyła i rozbiła moje serce. Zapadła w pamięci na bardzo długo, przez co popadłam na jej punkcie w obsesję. To książka, która zniszczy człowieka emocjonalnie, lecz zapewni błogą radość”.

Zobacz także: 10 pytań do Ewy Podsiadły-Natorskiej

„Żona plantatora herbaty”, Dinah Jefferies

Cejlon, lata dwudzieste i trzydzieste XX wieku.
Dziewiętnastoletnia Gwen Hooper przypływa na Cejlon, by zamieszkać z mężem na plantacji herbaty, którą jego rodzina prowadzi od pokoleń. Jest zakochana i zachwycona nowym życiem na egzotycznej wyspie.
Jednak Laurence, małomówny i zapracowany, nie poświęca żonie wiele czasu. Podczas samotnych dni w posiadłości Gwen natrafia na ślady tajemniczej przeszłości: ubranka dziecka w skrzyni, zamknięte drzwi, zarośnięty grób w ogrodzie. Laurence nie chce z nią rozmawiać o rodzinnych sekretach. Gwen nie wie, że sama już wkrótce będzie musiała ukrywać własną tajemnicę.

„Przeznaczeni”, Katarzyna Grochola

Mistrzyni polskiej literatury kobiecej, jedna z najpoczytniejszych polskich pisarek, wróciła z nową książką, która zbiera bardzo dobre recenzje. „Przeznaczeni” to historia pięciu osób, które tylko pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego. Oto powieść o życiu – ludzkich wzlotach i upadkach, frustracjach, dorosłości. Momentami jest dowcipnie, momentami refleksyjnie. Sama Katarzyna Grochola przyznała, że dopiero po napisaniu „Przeznaczonych”, nad którymi pracowała cztery lata, poczuła się prawdziwą pisarką. Już na samym początku powieści pisze tak: „Nigdy nie wiadomo, kiedy się widzi kogoś po raz ostatni”. Obowiązkowo wrzuć do walizki i ruszaj na wczasy.

„Sułtanka Kösem. Księga 1. W haremie”, Demet Altınyeleklioğlu

Anastazja, Mahpeyker – Najdroższy Księżyc, Czarna Królowa, wreszcie sułtanka Kösem – to imiona zjawiskowo pięknej Greczynki o buntowniczej duszy porwanej z rodzinnego domu. Gdy po wielu perypetiach jako piętnastolatka trafiła jako prezent do haremu sułtana Ahmeda I, praprawnuka Sulejmana Wspaniałego, miała być jedną z jego wielu nałożnic. Została jednak najbardziej wpływową kobietą w historii imperium otomańskiego, wybitną władczynią, żoną, matką i babką kolejnych władców Turcji. Żeby utrzymać się przy władzy i zachować życie, niewinna Anastazja musiała nauczyć się rozgrywać pałacowe intrygi, zdobywać przewagę nad innymi kobietami i wpływać na decyzje mężczyzn. Żyła dzięki uczuciu jakim darzył ją sułtan i każdego dnia mogła przez niego zginąć. Już jako Kösem – Czarna Królowa sama często uciekała się do środków ostatecznych.

„Mam na imię Lucy”, Elizabeth Strout

Amerykanka Elizabeth Strout to autorka nagrodzonej Pulitzerem (i zekranizowanej) powieści „Olive Kitteridge”. „Mam na imię Lucy” jest najnowszym dziełem Elizabeth Strout; wydawca pisze, że to „powieść zachwycająco prosta i powściągliwa”. Główna bohaterka, tytułowa Lucy, wyszła z biedy. Dziś jest spełnioną żoną i matką z ambicjami literackimi. Pobyt w szpitalu i spotkanie z dawno niewidzianą matką stają się pretekstem do snucia rozważań o przeszłości, życiu, godności. Prosta fabuła, niewiele ponad dwieście stron, a jednak książka chwyta za serce. Internautka Kalina pisze o tym tytule tak: „Bardzo dobra powieść, którą nie tylko się czyta, ale ją trzeba przeżyć, przetrawić i doczytać między wierszami, co niewypowiedziane i niedopowiedziane”.

„Kasacja”, Remigiusz Mróz

Remigiusz Mróz wyrasta na jednego z najpoczytniejszych polskich pisarzy, a „Kasacją” udowodnił, że jest też bardzo sprawnym autorem – za ten tytuł otrzymał Nagrodę Czytelników Wielkiego Kalibru. „Kasacja” to thriller prawniczy, w którym intrygi i manipulacje są na porządku dziennym. Do tego pełnokrwiści bohaterowie, soczyste dialogi, wiarygodny świat przedstawiony – to wszystko składa się na powieść, od której trudno się oderwać. Z zaskakującym zakończeniem! „Kasacja” to prawie pięćset stron gotowego filmowego scenariusza. Przekonaj się, że polscy autorzy potrafią pisać bez kompleksów. Internautka Magdalena ocenia: „Kasacja to nie tylko fascynująca lektura. To thriller, który równie mocno trzyma w napięciu jak te autorstwa Cobena. To dowód na to, że nasi autorzy potrafią stworzyć coś mocnego i charakterystycznego, a zarazem uzależniającego jak ci z zagranicy”.

wybrała EPN