LIST: „Upodliłam się na weselu kuzynki! Po tej imprezie rodzina nie chce mnie znać...”

To nie tak, że poszłam na to wesele, żeby się ostro zabawić i było mi wszystko jedno. Nigdy nie przesadzałam z alkoholem na tego typu imprezach, bo potem wstyd się pokazać. Wokół sami znajomi ludzie, wszystko jest filmowane, każdy każdego mierzy wzrokiem. Zawsze potrafiłam się zachować jak dama. Piłam sobie winko, tańczyłam, zabawiałam rozmową. Tym razem nie miałam nad sobą żadnej kontroli.

Nie wiem z czego to wynika. Miałam za sobą trudny tydzień w pracy, w sumie nie byłam jeszcze nigdzie na wakacjach, od dawna chodzę zestresowana. Poczułam luźniejszą atmosferę i to mnie zgubiło. Ledwo weszłam na salę weselną i już mnie częstują drinkiem. No to wzięłam. A potem kolejnego, następnego i jeszcze… Przez jakieś 2-3 godziny było świetnie. Już mi szumiało w głowie, ale panowałam nad sytuacją. Potem procenty mocniej uderzyły do głowy i poszłam w tango.

Mniej więcej wiedziałam co wyrabiam, ale nie wydawało mi się to głupie i niestosowne. Nawet wtedy, kiedy zaproponowałam jakiemuś facetowi, żeby napił się wódki z mojego buta.

Zobacz również: LIST: „Założyłam na wesele tę sukienkę i zostałam zmieszana z błotem! Ubrałam się niestosownie?”

Na parkiecie zachowywałam się jak porażona prądem małpa. Skakałam, zmieniałam tempo, nie wiedziałam kto jest moim partnerem. Prawie zwymiotowałam, kiedy podali kolejne ciepłe danie, a ja próbowałam je w siebie wcisnąć. Wiem, że pozwoliłam sobie na kilka bezczelnych uwag pod adresem wujka i znajomych mojej kuzynki.

A potem zrobiłam wielką scenę, kiedy rodzice chcieli mnie wyprowadzić z imprezy. Kojarzę na pewno, że chwyciłam po coś ze stołu i walnęłam tym o ziemię. Jakiś dzbanek czy salaterka. Wszyscy się rozeszli, żeby mnie nie denerwować. Interweniowała dopiero ciocia, która podeszła z dwoma kelnerami i wyprowadzili mnie na zewnątrz. Dostałam ultimatum, że albo się uspokoję i wytrzeźwieję, albo będę musiała opuścić wesele.

Dalej nie za wiele pamiętam. Kojarzę jakieś krzyki, szarpaninę i następnego dnia obudziłam się w domu. Rodzice podobno mnie przywieźli, a wcześniej najedli się strasznego wstydu.

Zobacz również: Lara Gessler i Anna Starmach wyszły za mąż w ten sam weekend! Jak wyglądały ich wesela?

Jak tylko doszłam do siebie, to od razu napisałam do kuzynki z przeprosinami. Nikt mnie do tego nie zmuszał. Sama czułam, że zawaliłam sprawę. Do dziś nie dostałam odpowiedzi, czyli ona nie chce mnie znać. Odezwałam się też do jej męża i on odpisał - „daj nam spokój”. Ciocia (mama kuzynki) też nie chce ze mną rozmawiać. Popsułam fajne relacje rodzinne i ośmieszyłam się przy wszystkich.

Najgorsze jest to, że mnie było wtedy wszystko jedno. To rodzice musieli świecić za mnie oczami. W trójkę trafimy na czarną listę i nikt nas już nigdzie nie zaprosi. Ja zasłużyłam, ale oni przecież nie mieli na to żadnego wpływu! Mam tylko nadzieję, że kamerzysta wytnie mnie z filmu. Inaczej ta wpadka nigdy nie zostanie mi wybaczona. A ja naprawdę na to zasługuję. Nie jestem złą dziewczyną i nie wiem co się wtedy ze mną działo.

Jestem dorosła i biorę za to odpowiedzialność. Próbowałam przeprosić, ale nikt nie chce tego słuchać. Myślicie, że jak opadną emocje, to mi wybaczą?

Paula