„Droga Redakcjo,
Czytałam ostatnio list dotyczący nadżerki (link - przypis red.) i postanowiłam napisać o moim problemie. Okazało się, że mój chłopak ma rzeżączkę i lekarz powiedział mu, że ja też jestem na pewno chora, skoro się zabezpieczamy tabletkami, a nie prezerwatywą. Błagam, pomóżcie, co robić? Czy to niebezpieczna choroba? Jak ją leczyć?
Pozdrawiam i bardzo proszę o poradę!
Ania"
Rzeżączka to jedna z najpowszechniejszych chorób intymnych, wywoływana przez Gram-ujemną bakterię – dwoinkę rzeżączki. Najczęściej dotyka młodych ludzi między 20. a 30. rokiem życia, zarówno kobiety, jak i mężczyzn, prowadzących aktywne życie seksualne. W przypadku rzeżączki bardzo ważna jest szybka diagnoza i odpowiednia kuracja, ponieważ nieleczona może prowadzić do niebezpiecznych komplikacji, m.in. niepłodności u kobiet.
Drogi zakażenia
U dorosłych zakażenie rzeżączką następuje przeważnie przez bezpośredni kontakt płciowy, w tym również analny i oralny. U kobiet pierwotnym miejscem zakażenia jest, w zależności od formy współżycia seksualnego, odbyt, gardło, albo szyjka macicy. Przyczyną zakażenia może być również używanie zakażonych przyborów higieny osobistej albo spanie w jednym łóżku z zakażoną osobą. W ten sposób rzeżączką mogą się zarazić także małe dziewczynki.
Objawy
U kobiet pierwsze objawy rzeżączki występują po około dwóch tygodniach od stosunku i są to przede wszystkim ropne bądź krwiste upławy, pieczenie i swędzenie okolic pochwy oraz częste oddawanie moczu. W kolejnej fazie choroby mogą pojawić się silne bóle w dole brzucha, wymioty, krwawienia międzymiesiączkowe oraz wysoka temperatura. Rzeżączka gardła przejawia się zaczerwienieniem oraz bólem gardła i migdałków, chrypką oraz trudnościami w przełykaniu. Z kolei oznaką rzeżączki odbytu są pęknięcia błony śluzowej, zaczerwienienie oraz świąd.
Leczenie
Najskuteczniejszym środkiem w walce z rzeżączką jest penicylina, ale w przypadku poważnych powikłań rzeżączki niezbędne jest leczenie szpitalne. Ostatnio lekarze ginekolodzy coraz częściej przepisują swoim pacjentkom antybiotykową kurację chinolami (ofloksacyną, ciprofloksacyną) albo cefalosporynem trzeciej generacji (ceftriaksonem lub cefiksymem), które podaje się domięśniowo. W czasie leczenia rzeżączki należy powstrzymać się od współżycia oraz skierować na badania partnera seksualnego.
Zagrożenia
Nieleczona rzeżączka może spowodować zapalenie stawów albo zapalenie miednicy mniejszej, które objawiają się bólami brzucha, wymiotami oraz wysoką temperaturą. Oprócz tego, może uszkodzić wyściółkę jajowodów, a w konsekwencji doprowadzić do ciąży pozamacicznej albo niepłodności. Rzeżączka może również grozić zakażeniem oczu noworodka w czasie porodu, a w efekcie gonokokowym zapaleniem spojówek, upośledzeniem, a nawet całkowitą utratą wzroku.
Jeśli chcesz podzielić się z Czytelniczkami Papilota swoją historią albo potrzebujesz porady, napisz na adres: redakcja(at)papilot.pl. Gwarantujemy anonimowość.
Nadia Tyszkiewicz