Mięśniaki – kiedy i jak je usuwać

Problem dotyczy nawet co trzeciej Polki między 30. a 50. rokiem życia. Jak sobie z nim poradzić?
Mięśniaki – kiedy i jak je usuwać
fot. Thinkstock
21.07.2016

Lekarska diagnoza może czasami wywołać szok, o czym niedawno przekonała się 36-letnia Ilona. „Poszłam na standardową wizytę do ginekologa i lekarz wykrył u mnie dwa duże mięśniaki, jeden wielkości pomarańczy. Byłam strasznie zaskoczona, ponieważ poza obfitymi krwawieniami miesięcznymi nie odczuwałam żadnych dolegliwości” – tłumaczy kobieta. „Teraz nie wiem, co robić. Ginekolog zasugerował mi wycięcie macicy razem z jajnikami, ale to jakaś ostateczność i definitywne pogrzebanie mojej kobiecości, dlatego wcale nie spieszę się z decyzją o operacji. Może są jakieś inne sposoby na mięśniaki?” – zastanawia się Ilona.

Jej problem nie jest odosobniony – ze statystyk wynika, że może dotyczyć nawet co trzeciej kobiety między 30. a 50. rokiem życia. Skłonność do mięśniaków często dziedziczymy po mamie lub babci – jeśli borykały się z nimi przedstawicielki starszych pokoleń, należy pamiętać o regularnych badaniach ginekologicznych.

Jednak przyczyna powstawania mięśniaków wciąż pozostaje zagadką dla medycyny. Nie ulega wątpliwości, że ich rozwój stymulują hormony płciowe – estrogeny, które odpowiadają przede wszystkim za prawidłowy cykl miesiączkowy. Dlatego mięśniaki doskwierają głównie kobietom w okresie rozrodczym. Po menopauzie guzy często się zmniejszają i znikają. Niekiedy pojawiają się jednak ponownie w wyniku zastępczej terapii estrogenowej, stosowanej u kobiet po 50. roku życia dla złagodzenia dolegliwości związanych z okresem przekwitania.

Mięśniaki umiejscawiają się zwykle na ścianie macicy, inne rozrastają się ku wnętrzu tego narządu, którego głównym zadaniem jest ochrona i odżywianie rozwijającego się w czasie ciąży płodu. Guzy różnią się wielkością, często ważą mniej niż 30 gramów, ale zdarzają się „okazy” wielokilogramowe. W historii medycyny największy zdiagnozowany mięśniak ważył w chwili usunięcia 64 kilogramy!

Mięśniaki - objawy

Mięśniaki często rozwijają się niemal bezobjawowo, jednak większe guzy potrafią być bardzo uciążliwe. Powodują, że brzuch staje się powiększony, a miesiączki obfite i długotrwałe, co niekiedy może prowadzić do niedokrwistości, czyli anemii. Pojawia się wówczas także bladość skóry, uczucie duszności i kołatania serca, zawroty głowy i zaburzenia widzenia, utrata apetytu i niestrawność, a w ciężkich przypadkach obrzęk kostek nóg.

mięśniak macicy

fot. Thinkstock

Konsekwencją mięśniaków bywają również poronienia i trudności w zajściu w ciążę. Do innych powikłań należą: częste oddawanie moczu, zaparcia, przewlekłe bóle krzyża, a niekiedy też ból odczuwany w czasie stosunku seksualnego.

W przypadku pojawienia się takich dolegliwości należy jak najszybciej odwiedzić lekarza. Ginekolog potrafi wykryć mięśniaki badając ręcznie macicę. Ich obecność może sugerować fakt, że jest powiększona, twarda lub ma nieregularny kształt.

Czasem konieczne bywa przeprowadzenie histeroskopii z użyciem wziernika w kształcie rury z zamontowanym źródłem światła, wprowadzonego przez szyjkę do wnętrza macicy. Niezbędne jest także przeprowadzenie badania cytologicznego, które może wykryć ewentualną obecność komórek nowotworowych.

mięśniak macicy

fot. Thinkstock

Jak leczyć mięśniaki

Sposobów uporania się z problemem nie brakuje. W medycynie ludowej za skuteczne remedium na mięśniaki macicy od dawna uchodziły zioła. Słynny uzdrowiciel, ojciec Czesław Klimuszko, zalecał Kobietom zażywanie mikstury przyrządzonej z tasznika, kłącza pięciornika, ziela jemioły, skrzypu polnego i rdestu ostrogorzkiego, kory kaliny koralowej, kwiatu kasztanowca, liści borówki czernicy i brzozy.

Warto też rozważyć terapię hormonalną. Odpowiednio dobrane preparaty powodują spadek poziomu estrogenów i jednocześnie zmniejszają przepływ krwi przez tętnice maciczne, wywołując tzw. sztuczną menopauzę. Takie kilkumiesięczne leczenie może spowodować zmniejszenie mięśniaka nawet o 60-70 proc. Jednak po jej zakończeniu guz często powraca do poprzednich rozmiarów.

mięśniak macicy

fot. Thinkstock

Za bardzo skuteczny uchodzi też lek zawierający octan uliprystalu. Jego skuteczność w walce z mięśniakami potwierdziły badania kliniczne. Po 3-miesięcznej kuracji guz zmniejsza się 30-50 proc. i dzięki temu kobieta może uniknąć zabiegu operacyjnego usunięcia guzów.

Innym sposobem chroniącym przed skalpelem jest zabieg ablacji, czyli usunięcia endometrium, niszczonego razem z mięśniakami za pomocą prądu elektrycznego, doprowadzonego sondą do macicy przez szyjkę. Jednak ta technika (choć mniej kosztowna i prostsza od operacji) prowadzi do niepłodności. Zniszczona wyściółka macicy przestaje bowiem stwarzać warunki niezbędne do rozwoju płodu.

Inną metodą jest embolizacja tętnicy macicznej, do której wstrzykuje się lek zamykający naczynia, co ogranicza dopływ krwi do zmienionej mięśniakowo macicy. Embolizację dopuszcza się tylko przy pojedynczym guzie. Konsekwencją zabiegu może być zespół poembolizacyjny – objawia się silnym bólem, wynikającym z niedokrwienia.

mięśniak macicy

fot. Thinkstock

W razie konieczności zabiegu chirurgicznego lekarz może podjąć próbę usunięcia samych mięśniaków. Zabieg tak zwanej myomectomii jest szczególnie wskazany, gdy kobiecie zależy na przyszłej ciąży. Jego skuteczność zależy od wielkości, rodzaju i umiejscowienia guzów.

Czasem próby „wyłuskania” mięśniaka leżącego głęboko w ścianie macicy mogą powodować obfite krwawienia. W takich przypadkach niezbędne jest całkowite usunięcie macicy.

W ostatnich latach testowane są sposoby leczenia z zastosowaniem promieniowana laserowego w calu zahamowania rozwoju i zmniejszenia mięśniaków.

RAF

Polecane wideo

Komentarze
Ocena: 5 / 5

Polecane dla Ciebie