Kim są swingersi?

Zwolennicy i przeciwnicy

Szacuje się, że w Polsce może być do 4 proc. swingersów. Przed paroma laty Telewizja Polska wyemitowała reportaż na ich temat. Jedna z bohaterek materiału przyznała, że pomimo swingowania ma z mężem bardzo dobre relacje, a ich życie intymne kwitnie. „Możemy bawić się w ośmiokącie czy szesnastokącie, ale on jest mój” – powiedziała.

Większość Polaków nie wyobraża sobie jednak takiej „wymiany”. „Dla mnie to chore”; „Nigdy w życiu bym się na to nie zdecydowała”; „Nie wiem, po co ludzie to robią” – czytam na forum dyskusyjnym.

Niektórzy są mniej radykalni, ale również dostrzegają negatywne strony zjawiska: „Nie biorę czegoś takiego w ogóle pod uwagę. Jestem zdecydowanie na nie. Nie widzę powodów, by szukać wrażeń seksualnych poza związkiem. Ale jak ktoś chce, to niech się tak bawi. Tylko potem niech mąż nie ma pretensji, jak żona (mimo stosowanego zabezpieczenia) zajdzie w ciążę z innym facetem. Albo jak facet, mimo stosowanego zabezpieczenia, będzie miał dziecko z inną kobietą. Jak już się chce dzielić swoim partnerem, to trzeba i taką ewentualność brać pod uwagę”.

Internauta dorzuca, że ze swingingiem należy uważać tak samo jak z alkoholem, narkotykami czy hazardem. „Osoby uzależnione od swingu szukają coraz mocniejszych wrażeń, co może się w ostateczności źle skończyć. Próbowałem i pewnie nieraz jeszcze spróbuję. Grunt to spotkanie odpowiednich ludzi, co wbrew pozorom nie jest wcale takie proste”. Swingersi to osoby otwarte na nowe doświadczenia seksualne, tolerancyjne, swobodne w kontaktach międzyludzkich.

Sposób na przełamanie rutyny

Organizacja NASCA wymienia szereg zalet swingowania. Jak twierdzą jej członkowie, dzięki swingowaniu zwracamy większą uwagę na potrzeby własne oraz partnera. Wyganiamy z sypialni rutynę. Swingersi się nie zdradzają, a przynajmniej nie robią tego za plecami partnera. „Obserwujemy, że swingowanie umacnia więzi małżeńskie” – przekonują założyciele NASCA. I dodają, że dzięki wymianie partnerów można zdobyć cenne doświadczenie w sypialni, przeżyć niesamowitą przygodę, odkryć własną seksualność, spełnić fantazje, a także odświeżyć związek.

Bohaterka reportażu o swingersach wyemitowanego w Telewizji Polskiej mówi: „Nie wiem, czy robię dobrze, czy robię źle”. A jej partner dorzuca: „Ja w tym momencie nie mogę iść do spowiedzi. Okłamałbym księdza, bo podczas spowiedzi trzeba powiedzieć, że się żałuje i obiecuje poprawę. A ja nie żałuję tego, co zrobiłem”.

Ewa Podsiadły-Natorska

Wśród internetowych wypowiedzi można znaleźć wpisy osób, które rzekomo brały udział w takiej zabawie. Jeden z forumowiczów wyznaje: „Ja jako mężczyzna zdecydowałem się kiedyś z moją partnerką na taki wyczyn (w sumie, żeby sprawdzić, czy daje to satysfakcję). Oczywiście wszystko na poziomie, w jednym z portali społecznościowym znaleźliśmy parę, która się ogłaszała, że są chętni na spotkania grupowe. Najpierw była kolacja na poziomie w restauracji, później szaleństwa u nich z pełną kulturą. Zabawa przednia, ale mimo wszystko drugi raz tego nie powtórzę, po prostu nie czuję potrzeby”.

Jak jazda samochodem

Swingowanie jest sposobem na urozmaicenie życia seksualnego. Wymaga zaufania do partnera i zgody obu stron. Podkreśla to jeden z internautów: „Swingowanie jest dla osób dojrzałych emocjonalnie, które darzą się bezwzględnym zaufaniem. Może przynieść wiele satysfakcji, jak i zrujnować związek. Nie powinny go próbować osoby o niskim poczuciu wartości, mające kompleksy. Zabawa sama w sobie jest fajna. Można to porównać z szybką jazdą samochodem; wiemy, że jest niebezpiecznie, a mimo to dociskamy pedał gazu”.